میون این همه سرگردونی
دل من گرفته ماه پیشونی
بیا باز دوباره بی تابم کن
منو تو رنگ چشات خوابم کن
نگو قصه آخرش مرگ منه
داره چشمات منو آتیش میزنه
نگو از تلخی دنیا سیرم
نگو میرم نگو که میمیرم
ای گل بهارم دشت لاله زارم
قلب داغ دارم سنگ بی مزارم
درد موندگارم روز ناگوارم
زخم بی شمارم زهر روزگارم
خنده هامو باتو از نو ساختم
باز به حرفای تو دل میباختم
میون این همه سرگردونی
اومدم تو قلب تو مهمونی
بیستون قلبمو میکندم
شکل خنده هات شدم میخندم
چشات از صدتا غرل بهتر شد
خنده هات قنچه ولی پر پر شد
ای گل بهارم دشت لاله زارم
قلب داغ دارم سنگ بی مزارم
درد موندگارم روز ناگوارم
زخم بی شمارم زهر روزگارم