انگل سس (Cuscuta) نوعی گیاه انگل است که به طور عمده بر روی دیگر گیاهان رشد می‌کند و از آن‌ها تغذیه می‌کند. این گیاهان معمولاً به صورت رشته‌های بلند و نازک با رنگ‌های زرد یا نارنجی دیده می‌شوند و فاقد کلروفیل هستند، به همین دلیل نمی‌توانند به تنهایی فتوسنتز کنند. سس سرعت رشد بالایی دارد و رفته رفته تمام بوته های مجاور را فرا گرفته و توسط زائده های بادکش مانندی به ساقه و برگ گیاهان بوته‌ای چسبیده و مواد مغذی و آب را از گیاه میزبان جذب می‌کنند و به آنها آسیب می‌زنند. سس‌ها معمولاً از طریق بذرهای خود تولید مثل می‌کنند و می‌توانند به سرعت در یک منطقه گسترش یابند. انگل سس یکی از مشکلات جدی در کشاورزی و باغبانی است که نیاز به مدیریت مناسب دارد. با شناخت این گیاه و روش‌های کنترل آن، می‌توان از آسیب‌های ناشی از آن جلوگیری کرد و سلامت گیاهان میزبان را حفظ نمود.
اثرات بر روی گیاهان میزبان
1- کاهش رشد: سس‌ها می‌توانند باعث کاهش رشد و تولید مثل گیاهان میزبان شوند.
2- کاهش کیفیت محصول: در کشاورزی، وجود این انگل‌ها می‌تواند کیفیت و کمیت محصولات را کاهش دهد.
3- انتقال بیماری: برخی از گونه‌های سس ممکن است بیماری‌های گیاهی را نیز منتقل کنند.
کنترل و مدیریت
کنترل انگل سس می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، اما روش‌های زیر می‌توانند موثر باشند:
1- حذف دستی : در صورت امکان، سس‌ها را به صورت دستی از گیاهان میزبان جدا کنید قبل از اینکه حالت فراگیر و طغیانی پیدا کنند.
2- استفاده از علف‌کش‌ها : برخی از علف‌کش‌ها ممکن است برای کنترل سس‌ها موثر باشند، اما باید با احتیاط استفاده شوند تا به گیاهان میزبان آسیب نرسانند. با توجه به در هم تنیدگی این انگل با گیاه میزبان این روش عملا کارایی خوبی ندارد و توصیه نمی‌شود.
3- مدیریت زراعی : استفاده از روش‌های کشاورزی پایدار، مانند تناوب زراعی و انتخاب گیاهان مقاوم، می‌تواند به کاهش شیوع سس‌ها کمک کند.
4- تغذیه مناسب گیاهان : این انگل به گیاهان ضعیف‌تر با سرعت بیشتری چیره می‌شود بنابراین تغذیه مناسب می‌تواند روند آسیب‌زایی را کندتر کند تا اقدام موثر اعمال گردد.