ماکوتو ساکورای ، رئیس سابق انجمن ملی در ابتدا از طریق رسانه‌های اجتماعی حملات خودش رو علیه برنامه Asahi شروع کرد و اعتراض خودش رو با نوشتن این جمله که:
""یک گروه کره ای که لباسی با طرح بمب اتمی پوشیده بود در برنامه ی شما حضور پیدا میکنه . هیچ میدونید دارید چی رو جشن میگیرید ؟ "" ، نشون داد!


ساکورای نوشت که اگر داره عصبانیتش رو نسبت به لباسی با طرح بمب اتمی نشون میده با در نظرگرفتن اینکه خود او هم جزو قربانیان حادثه‌ی هیروشیما هست ، پس حرفای او میتونه منظور دیگه‌ای داشته باشه
❗️به کلامی دیگه ، مسئله ی لباس با طرح بمب اتمی تنها به عنوان بهانه برای حمله‌ور شدن به بی تی اس اوج گرفته و در عمق ماجرا میشه به این پی برد که بی تی اس تنها وسیله‌ای برای حمله به کره بوده!


همونطور که از موفقیت های بی تی اس اطلاع دارید اونها تنها گروه آسیایی هستند که به چنین موفقیت های مهمی دست پیدا کردند ، تمامی آهنگ های اونها کره‌ای‌ست و برای اولین بار در طی ۱۲ سال به صدر چارت بیلبورد رسیدند و میشه این رفتار رو یک جور حسادت هم برداشت کرد چرا که یک گروه کره‌ای تونسته به چنین جایگاهی برسه در حالیکه موزیسین های ژاپنی نتونستند


به هر حال این اتفاق موردیه که سیاست وارد موزیک شده که ""موزیسین‌ها به خاطر مسائل سیاسی از حضور در برنامه‌ای منع میشن"" در سالهای اخیر، با وجود قانون (شینزو، نخست وزیر کنونی ژاپن) که "سیاست رو وارد موزیک نکنید" پس چرا همچنان به این کار ادامه میدهند؟؟!!

با صرف نظر کردن از عقاید راستگراهای ژاپنی، نسل آینده‌ی تمام ملت‌ها ، زمانی میتونه بدرخشه ، که طرح روی یک تیشرت رو با آگاهی های بین‌المللیش تحلیل کنه! آگاهی‌هایی که به فرد یا افرادی خاص آسیب وارد نکنه

بی‌تی‌اس با قرار گرفتن در چارتهای مختلف ، و دوبار نامبروان شدن بیلبورد ۲۰۰ تبدیل به شناخته ترین بوی بند در سراسر جهان شدن!
تمام آهنگ های آلبوم های اونها به زبان کاملا کره‌ای بوده ، و همین زبانِ غیر انگلیسی موفق به صدرنشینی در چارتها شد!
همچنین بی تی اس در مقر سازمان ملل برای "نسل نامحدود" سخنرانی داشتن!
پس واضحه که تمام این موفقیت ها اونقدر حسادت برانگیزه، چراکه موسیقیدان های ژاپنی که در یک مارکت موسیقی بزرگ مشغول هستن، بهش دست پیدا نکردند!
پس بی تی اس مرکزی برای فشار اوردن به کره جنوبی و حمله روانی به اون شدند!