اگ حوصله نداری بگم که نیازی نیست بخونی چون چیز چندان مهمی هم نیست و نیستم.امیدوارم خوب باشید.خواستم بیام تا چیزی که رو دلم مونده رو بهتون بگم، از اونجایی که خیلی ادمی نیستم که حرف بزنم پس بدون مقدمه میگم من کلا ادم کم حرفیم و با اینکه تو مدرسه نسبت به خونه بیشتر حرف میزنم اما بازم به پوکر فیس معروفم و خیلی بلد نیستم مث بقیه بچه ها حرف بزنم و این روی همه زندگی من تاثیر گذاشته. حتی از روی تایپ کردنم هم مشخصه فکنم خیلی خشکه انگار بی احساسی موج میزنه،تا اونجایی که عزیزترین کس های من بهم میگن بی احساس. اما چون اینجا مجازیه ما شناخت زیادی از هم نداریم پس شاید فکر میکنیم طرف عقده‌ایه یا خوشش نمیاد با بقیه حرف بزنه، من شاید نتونم اونطور که شما باهم راحت حرف میزنید حرف بزنم یعنی بلد هم نیستم خیلی راحت مثل شما ک بهم میگید مامانم دخترم و...بگم. ی جورایی من روح نماشا حساب میشم کسی که هست اما انگار نیست. و فکنم تا اخر عمر قراره خیلی چیزا برای من مث آرزو بمونه،شاید باورتون نشه اما من تا حالا حتی نتونستم برای کسی استیکر چشم قلبی بزارم نمیدونم چرا، حتی نمیتونم به کسی که دوسش دارم بگم دوست دارم اینارو گفتم تا سوءتفاهم ایجاد نشه و اگ روزی از اینجا رفتم با شادی باشه و فکر نکنین من باهاتون مشکلی دارم یا هرچی. کلا هیچوقت تلاش نکردم خودم رو برای دیگران توضیح بدم. و مورد بعدی اینکه..این چند روزه هم سرم خیلی شلوغه و متاسفانه هرچی به امتحان نهایی نزدیکتر میشیم منم کمتر میام و متاسفم که نمیتونم ویدیوهای همتون رو ببینم و لایک کنم. امیدوارم شما مث من نباشید و بتونید راحت حرف دلتون رو بزنید. فراموش کنید چیزایی رو ک گفتم فکنید همه اینا با خاک نوشته شدن و دیگ اونا رو باد برده. ممنون از تویی که تا اخر خوندی و ببخشید ک یکم طولانی شد و همینطور از همه اونایی که تا به اینجا به من لطف داشتن و از ویدیوها دیدن کردن،لایک کردن،نظر دادن ممنونم. به امید دیدار.