امروز یاد گرفتم..
عشق خطرناکترین حسه دنیاعه..
خطرناکترین سلاح ک بشریت ب خودش دیده..
حسی ک آروم آروم بدون اینکه متوجه بشی میاد و گوشه ی قلبت میشینه..
ی حسه عجیب اما دوست داشتنی..
باعث میشه تغییر کنی..
ی جور دیگه زندگی رو نگاه کنی..
قلبت ی جور دیگه بزنه..
همه چی ی رنگ خاص بگیره..
ی عطر خاص..
در عین تلخیش شیرینه..
مثل ی لیمو ترش شیرین...
حسی ک با همه ی این وجود..

میتونه باعث بشه قلبت دیگه نزنه..
باعث میشه همه رنگای زندگیت یهویی تبدیل ب ی رنگ سیاه بشن..ی سیاهیه مطلق ک هیچ راه خلاصی ازش نیست..
ی سیاهی ای ک حتی مرگم جلوش کم‌ میاره ...:)

عشق..
همینقدر خطرناکه..
همینقدر مبهم..
همینقدر کشنده..
و همینقدر زندگی بخشه:')
هچکسی نمیتونه درباره ی عشق قضاوت کنه...
هیچ عشقی گناه نیست..در هیچ شرایطی:)

امروز ..فهمیدم ...همه ی داستانا پایان خوبی ندارن..
پایانای تلخم وجود دارن..:)
حس عجیبیه..
[شاید تنها کسی ک واقن عاشق باشه بتونه بفهمه..
ک عشق چطوری میتونه قلموی زندگی ی ادم عادیو ب دست بگیره و زندگیشو ب ی نقاشی تبدیل کنه..
نقاشی عی ک همه چی داره...
هم روزای آفتابی..
هم‌رنگین کمون..
هم روزای ابری ..
و بارون..:)
هم خنده..
هم گریه.. ]
♡
این حس ..مثل ی‌طوفان میمونه
ی طوفانی ک همه چیو خراب میکنه
طوفانی ک میتونه دوباره همه چیو بسازه:)
و عجیب ..این حس ترسناکه..
ی حس ترسناک قشنگ:)