اجرای “باغ محتشم” عماد قویدل

موسیقی: محمدرضا نجات
تصویر: شایان شیرازی

بیا این فندکو بگیر، رول آخرتو آتیش کن
یه دیقه هم دل بده بر حرفای من

وقتی نداری به بزم هرچی عذابه دعوتی
آخر هر سال چشماتو رو فصلا به هم زدی
پول نباشه وسط جوونی اسباب زحمتی
یه پیر پولدار میشه یه جذاب لعنتی
من میفهمم که ریشه همه درداتم مالیه
رخ با سیلی کبوده نمیگه احوالم عالیه
نقشی بهت نمیدن، همه نقشا حمالیه
هیچ ایده ای ندارم وقتی یخچالم خالیه
نا امیدی بهانه میده‌ واسه بردگیت
روزمرگیت میشه روز مرگ کیت
پدر مادرت که میمیرن با نعشگیت
تلخ کردی شیرینی خاطراته بچگیت ُ
رفیق کلمه های شعر من برده ترکت
بده، نیاز تو فقط یه خورده درکه
این زندگی نیست که خورده مرگه
خُرد مرگ خیلی بد تر از خود مرگه
هر روز لنگ رُل گُلی تو یه حالتی
با کی مسابقه میدی؟ با کی تو رقابتی
نزار، زمونه بسازه از ، تو یه پا پتی
امروز هرز بری فردا تو ندامتی
آخرش که چی؟ دنیا خرابه با منش بشین
میخوای آدم تو باشه یا تو آدمش بشی؟
نسل بعدی باشه امید و باورش به چی؟
فکر کن قراره پدر یا که مادرش بشی

من نمیگم دلتو به زور بده به قصه
بلند شو از کنار سایه نور بهت برسه
تو شیر بچه ای این تو دلت یه حسه
قول میدم خورشید بزنه نور بهت برسه

#رپــ2ــته #عماد_قویدل #رپفارسی #فری_استایل #رپ2ته