یادداشت حمیده وطنی بر فیلم «مجبوریم» ساخته رضا درمشیان
فیلم با چند نمای مستند گونه سیاه‌وسفید از کارتن‌خواب‌های تهران آغاز می‌شود، حس سرد و بی‌روح حاکم بر فضا که ناشی از حذف رنگ و سیاه‌وسفید بودن فیلم است، فضایی مونوکروماتیک به وجود آورده است. این فضای تیره و مغموم که از همان ابتدا روی آن تأکید شده و ادامه پیدا می‌کند، در طول فیلم با بازی بی‌حس و حال و خنثی بازیگران، دوچندان می‌شود و گاه با نمای نزدیک از چهره کاراکترها تشدید هم می‌شود.
این بی‌حس و حالی به متن فیلم‌نامه نیز سرایت کرده به‌طوری‌که هیچ‌کدام از اتفاقات و کشمکش‌های فیلمی که از یک تریلر قضایی انتظار می‌رود تا با ایجاد تعلیق باعث بروز تنش و هیجان شود، درست پرداخت‌نشده است.
در سلیس نیوز بخوانید:
یادداشت حمیده وطنی بر فیلم «مجبوریم» ساخته رضا درمشیان/روایتی از یک اتفاق تلخ
https://salisnews.ir/%db%8c%d8%a7%d8%af%d8%af%d8%a7%d8%b4%d8%aa-%d8%ad%d9%85%db%8c%d8%af%d9%87-%d9%88%d8%b7%d9%86%db%8c-%d8%a8%d8%b1-%d9%81%db%8c%d9%84%d9%85-%d9%85%d8%ac%d8%a8%d9%88%d8%b1%db%8c%d9%85-%d8%b3/
نظرات