بدون شک در عصر ما که بعضى نام آن را عصر برهنگى و آزادى جنسى گذارده اند و افراد غربزده، بى بند و بارى زنان را جزئى از آزادى او مى دانند سخن از حجاب گفتن براى این دسته ناخوشایند و گاه افسانه اى است متعلق به زمانهاى گذشته! ولى مفاسد بى حساب و مشکلات و گرفتاری هاى روز افزونى که از این آزادی هاى بى قید و شرط به وجود آمده سبب شده که تدریجا گوش شنوایى براى این سخن پیدا شود. از طرفی اهمیت این موضوع ایجاب مى کند که این مساله به طور گسترده تر مورد بحث قرار گیرد و به سؤالاتی که در این باره مطرح می شود پاسخ داده شود.
یکی از سؤالاتی که درباره حجاب مطرح می شود این است که با حجاب عملا مردان بیشتر تحریک می شوند تا زنان را مورد آزار قرار دهند و آتش حرص آنها شعله ورتر مى شود؛ چرا که «الانسان حریص على ما منع». اما اگر اندام زن نمایان باشد دیگر برای مردان طبیعی خواهد شد و کمتر تحریک می شوند. اما این استدلال یا بهتر بگوییم سفسطه و مغالطه هرگز توجیه مناسبی برای کشف حجاب و آزادی بی قید و شرط در نوع پوشش نمی باشد همان طور که تحریک نشدن مردان تنها فلسفه برای حجاب نمی باشد. ضمن اینکه با رعایت همه احکام اسلامی همان مقدار تحریک نیز صورت نمی پذیرد.
1) حجاب در کنار برخی احکام دیگر که مانع تحریک می شوند معنی پیدا می کند:
نکته مهمی که درباره حجاب لازم به تذکر است این نکته است که اسلام همان طور که دستور مؤکد به حجاب‏ داده تا یکى از مهمترین عوامل تحریک‏ جوانان که خودنمایى زنان است از میان برود از آن طرف به رعایت امور دیگری نیز تاکید دارد که درصورت رعایت آنها هرگز حجاب زنان باعث کنجکاوی و تحریک مردان نخواهد شد. به عنوان مثال: در آیات 30 و 31 سوره نور به همه دستور داده که از چشم چرانى به شدّت بپرهیزند: «قُلْ لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِکَ أَزْکَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ * وَقُلْ لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَ‏ عَلَى جُیُوبِهِنَّ»؛ (به مؤمنان بگو چشم‏هاى خود را [از نگاه به نامحرمان] فروگیرند، و عفاف خود را حفظ کنند؛