إِلٰهِى عَظُمَ الْبَلاءُ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ، وَانْکَشَفَ الْغِطاءُ، وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ، وَضاقَتِ الْأَرْضُ، وَمُنِعَتِ السَّماءُ،
(خدایا، گرفتاری بزرگ شد و پوشیده آشکار گشت و پرده کنار رفت و امید بریده و زمین تنگ شده و از خیرات آسمان دریغ شده)
وَأَنْتَ الْمُسْتَعانُ، وَ إِلَیْکَ الْمُشْتَکىٰ، وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِى الشِّدَّةِ وَالرَّخاءِ.
(و پشتیبان تویی و شکایت تنها به سوی تو است، در سختی و آسانی فقط بر تو اعتماد است)
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
(خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست)
أُولِى الْأَمْرِ الَّذِینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ، وَعَرَّفْتَنا بِذَلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ،
(آن صاحبان فرمانی که اطاعتشان را بر ما واجب کردی و به این سبب مقامشان را به ما شناساندی)
فَفَرِّجْ عَنّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَرِیباً کَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ.
(پس به حق ایشان به ما گشایش ده، گشایشی زود و نزدیک همچون چشم بر هم نهادن یا زودتر)
یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِىُّ، یَا عَلِىُّ یَا مُحَمَّدُ، اکْفِیانِى فَإِنَّکُما کافِیانِ، وَانْصُرانِى فَإِنَّکُما ناصِرانِ.
(ای محمّد و ای علی، ای علی و ای محمّد، مرا کفایت کنید که تنها شما کفایت‌کنندگان من می‌باشید و یاری‌ام دهید که تنها شما یاری‌کنندگان من هستید)
یَا مَوْلانا یَا صاحِبَ الزَّمانِ،
(ای مولای ما، ای صاحب زمان)
الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ،
(فریادرس، فریادرس، فریادرس)
أَدْرِکْنِى أَدْرِکْنِى أَدْرِکْنِى،
(مرا دریاب، مرا دریاب، مرا دریاب)
السَّاعَةَ السَّاعَةَ السّاعَةَ،
(اکنون، اکنون، اکنون)
الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ،
(با شتاب، با شتاب، با شتاب)
یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرِینَ.
(ای مهربان‌ترین مهربانان به حق محمّد و خاندان پاک او)