مناجات خوانی حاج محمود کریمی - خالق من، سیّد و مولای من
متن شعر: - خالق من! سیّد و مولای من! - بسته به زنجیر، گنه پای من - نیست حضور تو دگر جای من - اگر نبخشی تو مرا؛ وای من! - الهی العفو؛ الهی العفو - لحظهبهلحظه گنه اندوختم - در شرر آتش خود، سوختم - چشم به لطف و کرمت دوختم - نقش گنه مانده به سیمای من - الهی العفو؛ الهی العفو - مرا به اخلاص پیمبر، ببخش - به اشک صدّیقهی اطهر، ببخش - به لیلةالمبیت حیدر، ببخش - علی بود رهبر و مولای من - الهی العفو؛ الهی العفو
غرق گناهم؛ تو ثوابم بده - کرم کن و باز جوابم بده - شفا بر این قلب خرابم بده - داور من! خالق یکتای من! - الهی العفو؛ الهی العفو - بار خدا! من که به تابوتبم - نام حسین تو بود بر لبم - گریهکن فاطمه و زینبم - کهاین همه سوز است به آوای من - الهی العفو؛ الهی العفو - اشک غم و زمزمه آوردهام - گرچه گنه اینهمه آوردهام - محبّت فاطمه آوردهام - نیست جز این، حاصل فردای من - الهی العفو؛ الهی العفو - نیست به جز بار گنه، توشهام - اگر به کف نمانده یکخوشهام - عاشق آن مزار ششگوشهام - از تو همین است، تمنّای من - الهی العفو الهی العفو - به دست عبّاس دلاور، ببخش - به زخمهای علیاکبر، ببخش - به خون حلق علیاصغر، ببخش - عفو تو و جرم و خطاهای من - الهی العفو؛ الهی العفو -
نظرات