کاپیتان هادی!
هنوز از رفتنت در شوکم.چه کسی می توانست باور کند؟با آن همه غرور و عزت...آخر چطور؟نمیدانی وقتی رفتی چشم های هزاران هزار دختر و پسر خیس خیس بود.نمی دانی چند نفر برای رفتنت و آخرین نگاهت حسرت میخوردند.چشم های هانی کاپیتان!چطور توانستی...لباس گلگونمان یک دست سیاه شد برای رفتنت.قسم خوردن ها را یادت می آید؟چند سال بود به ارتش سرخ ایران پیوسته بودی؟لقب قرمز پر افتخارت کاپیتان لقبت را به که بسپاریم؟کاپیتان با معرفت می دانی رفتنت دل چند نفر را لرزاند؟آخ که دلم تنگ شده برایت.برای پاس گل هایی که می دادی.برای تکل و دریبل هایت.رفتنت دلمان را خالی کرد پدر جان.از وقتی که رفتی،ارتش سرخت بی فرمانده مانده.قلب هایمان می تپد برایت.رفتند بچه ها.آقای گل ایران رفت چون تو نبودی.مدافع با غیرت رفت چون تو رفتی وای کاپیتان!می دانی چقدر جایت خالی است؟سید جلال که جام را بالا برد جایت کنارش خالی بود کاپیتان!جای فریاد های امید آورت وقتی به دروازه گلر قرمز پوشمان حمله می شد خالی بود!وضع ارتشت خراب است کاپیتان هادی!دربی ها بدون تو هیجانی ندارد پدر جان!سوپر کاپ بدون تو بی معناست پدر جان!ولی حالا که رفته ای.چه می شود کرد.راهت را ادامه می دهیم کاپیتان هادی نوروزی، قرمز پر افتخار!

بعد وقتی رفتیم وضو بگیریم برای نماز آوین پرسید:هادی نوروزی کیه؟میگم کاپیتان پرسپولیس. بعد میگه کجا رفت چرا رفت؟میگم سکته کرد مرد!
یعنی تا خود نماز خونه هر هر می خندیدیم!بعد هی چیز میز براش در میاووردیم:رفت بهشت زهرا!رفت رئال مادرید!خب مرد دیگه!