خنده دار
شاید
گریه دار
بایک عشق، شاید با یک اجبار،
سقفی ساخته شد
که ستونهایش همان دلیل فرو ریختنش بود
منطق من منطقی مبهم است
حتی برای خودم
سئوالی سخت از من امشب پرسیده شد
ای کاش که از قبل می دانستم
این یک امتحان دیگر است؟
خدایا
من این درس را بلد نیستم
چرا انقدر از من امتحان می گیری؟
دیدی که دوباره اشک مرا جاری کردی؟
خدایا
دیگر از تو چه بخواهم؟
هرچه را که از تو خواستم...
گرفتی
و گفتی
این مال تو نیست
هیچگاه مال تو نبوده
صبر کردم
صبر کردم
که شاید روزی
به من نگاه کنی
فقط یک نگاه
اما نه
تو نمی خواهی
خدایا
باز هم صبر می کنم
مثل همیشه
صبر می کنم که شاید
ببینی که من بلد نیستم
جواب این سئوالت را بدهم
حداقل
شانه ای برای گریه هایم
دستی برای تنهایی ام
به من بده
خدایا
تو ضامن می شوی؟
ضمانت خواهی کرد خوشبختی را؟
عشقم را چه کنم
به خاک بسپارمش
همچون تمام آرزوهایی که داشتم؟
چرا تو مرا به خاک نمی سپاری؟
فقط همین را می خواهم
اما
صلاح کار چیست؟
نمی دانم
از او بپرسید
من که هرچه بگویم
نمی شود