ایا تا به حال به این فکر کرده اید چرا راجب به دیگران بد،و راجب به خودمان خوب قضاوت میکنیم؟ ما انسانها،به شیوه هندیان بر سطح زمین راه میرویم.با یک سبد در جلو، و یک سبد در پشت! در سبد جلو،صفات نیک خود را میگذاریم و در سبد پشتی،عیب های خود را نگه میداریم.به همین دلیل است در طول زندگی،چشمانمان فقط صفات نیک خودمان را می بیند و عیوب همسفری که جلوی ما حرکت میکند. بدین گونه است که درباره خود، بهتر از فرد جلوی و یا درکل، دیگران خوب داوری میکنی غافل از آنکه،پشت سری ما هم،به همین شیوه درباره ما می اندیشید!