حکمت 350 : مردم ستمکار را سه نشان است: با سرکشى به ما فوق خود ستم روا دارد، و به زیردستان خود با زور و چیرگى ستم مى کند، و ستمکاران را یارى مى دهد.

حکمت 351 : چون سختى ها به نهایت رسد، گشایش پدید آید، و آن هنگام که حلقه هاى بلا تنگ گردد آسایش فرا رسد.

حکمت 352 : بیشترین اوقات زندگى را به زن و فرزندت اختصاص مده، زیرا اگر زن و فرزندت از دوستان خدا باشند خدا آنها را تباه نخواهد کرد، و اگر دشمنان خدایند، چرا غم دشمنان خدا را مى خورى.

حکمت 353 : بزرگ ترین عیب آن است که چیزى را که در خود دارى، بر دیگران عیب بشمارى.

حکمت 354 : (در حضور امام، شخصى با این عبارت، تولّد نوزادى را تبریک گفت «قدم دلاورى یکّه سوار مبارک باد» چنین مگو بلکه بگو: خداى بخشنده را شکرگزار، و نوزاد بخشیده بر تو مبارک، امید که بزرگ شود و از نیکوکارى اش بهرمند گردى.

حکمت 355 : (وقتى یکى از کارگزاران امام خانه با شکوهى ساخت به او فرمود) سکّه هاى طلا و نقره سر بر آورده خود را آشکار ساختند، همانا ساختمان مجلّل بى نیازى و ثروتمندى تو را مى رساند.


https://www.namasha.com/v/vtfWtQpT
https://www.namasha.com/v/MSAxcTXI