سید حمیدرضا برقعی ـ فرزند سید علی ـ در سال 1362 شمسی ـ در شهر مقدس قم ـ چشم به جهان هستی گشود، تحصیلات ابتدایی را در دبستان کامکار قم و دوره‌ی راهنمایی و متوسطه را در مشهد مقدس به پایان رساند. سپس دو سال طلبگی خواند و بعد به دانشگاه رفت و در رشته‌ی ادبیات فارسی در مقطع کارشناسی فارغ التحصیل شد.

سید حمیدرضا برقعی که تاکنون تخلصی برای شعر خود برنگزیده است من او را در این تذکره با تخلص (حمید) معرفی می‌کنم همچنان که خلق و خویش پسندیده است همان بهتر که تخلصش نیز حمید باشد.

حمید سرودن شعر را از سال 1363 آغاز کرد و چون از قریحه و استعداد سرشاری برخوردار است در رهگذر شعر گام‌های بلند و استواری را در راه پیشرفت و شکوفایی شعرش برداشته تا جایی که در کنگره‌ی شعر که در یزد و مشهد تشکیل شد در هر دو کنگره ، شعرش مقام اول را کسب کرد و همچنین در کنگره‌ی شعری که به نام کنگره‌ی حضرت معصومه "سلام الله علیها" در قم بر پا شد به عنوان شاعری ممتاز شناخته شد و شعرش مورد توجه قرار گرفت.

وقتی از او پرسیدم آیا در خانواده شما کسی قریحه شاعری داشته در پاسخ گفت: پدربزرگم شعر می‌سرود و زمزمه‌هایی برای خود داشت؛ شاید این قریحه را از او به ارث برده باشم. حمید شاعری غزل‌سراست و غزل را هم خیلی خوب می‌سراید از او پرسیدم در این رهگذر راهنما و استادی در شعر داشته که از او کسب فیض کرده باشی؟ در پاسخ گفت: از دو استاد در شعرم بهره گرفتم یکی آقای محمدعلى مجاهدی (پروانه) و دیگری آقای سید مهدی حسینی ـ که همواره مرا راهنمایی و ارشاد و تشویق کرده‌اند و در همین‌جا لازم است از این دو بزرگوار سپاسگزاری کنم.

وی در قالب‌های مختلف شعری به هنرنمایی پرداخته و در غزل‌سرایی، طبعی روان و قریحه‌ای سیال دارد. بیشتر آثار وی محتوای آیینی داشته و در منقبت و رثای ائمه‌ی اطهار "سلام الله علیهم اجمعین" سروده شده است.

برقعی در خوانش شعر نیز از توانایی بالایی برخوردار بوده و در بین شاعران جوان شناخته شده است. او در چند کنگره شعر مقام اول را کسب کرده و از سال 1386 تا 1390 مسؤول انجمن شعر استان قم بوده است. سید حمیدرضا برقعی سابقه‌ی همکاری با مؤسسه‌ی آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی در زمینه‌ی شرکت در چندین شب شعر از جمله "ملکوت هشتم"، "برکه‌ی نور"، " از نیزه تا قلم"و... را دارد.