24 ساعت...
تا 24 ساعت دیگه بطور رسمی با اینی هم شهری میشم...
فردا کوچ میکنیم...
فردا... اردبیل فراموش میشه... عین انسان هاش!
خودش، خاطراتش، ادماش... دلم برای اینجا تنگ نمیشه...
فقط میخوام این دفعه سرمو بالا بگیرم... سرمو پایین نگیرم و با درد وحشتناک تو سینم خفه گریه نکنم...ایندفعه دارم میرم کرج بزرگ شم... ادمارو کنار بزنم و فراموش کنم...ادمایی که با تمسخر نگام کردن...مسخرم کردن و حرفایی بهم زدن که نابودم کنن...خواستم بهتون یچیزی بگم...ممنون بابت کاراتون... بابت زخم زبون ومسخره کردناتون...!
فقط بزارید یه نصیحت بهتون کنم... از یوکی که بخواد درس بخونه بترسید...
اون یوکی میتونه خیلی ترسناک باشه!
من همین الانش میدونم قراره به کجا برسم...
شما ها قراره بیشتر حرص بخورید... حرص چیز هایی که من دارم ولی شما یک دهمشو ندارید!
حسرت خوردن رایگانه... همین الانش حسرت جای من بودن میخورید... ولی من قراره ترسناک تر باشم...
نظرات (۳)