میتونی حسش کنی؟ به هم متصلیم
مانند رشته ای نامرئی
به آسمان ها قول میدم
به جلو پیش میرم، مهم نیست چقدر سخت باشه

وقتی به راهی که تو این همه مدت طی کردیم نگاه میندازم
پنج دست روی هم، اشک ها و خاطراتی که واضح و روشَنن رو هرگز فراموش نخواهم کرد
نمیتونم فراموش کنم

کلمات زیبایی که پشت سَرِت به جا گذاشتی
شعر شدن، آهنگ شدن
صداهامون به جایی که تو هستی پرواز میکنن
جایی که میدونیم بهت میرسه
اگر ستاره ها ناپدید بشن، فراموش میشن؟
در حالی که تویِ ارزشمند رو در آغوش میگیرم
صفحه های بی انتهای این رمان رو
بیا باهم پرشون کنیم

میگم که دلم برات تنگ شده اما
امشب قلب بیقرارم آروم نمیشه
وقتی باهم روبه رو میشیم مثل قبلیم
پسرهایی که هنوز رویاهایی دارن

کلمات زیبایی که پشت سَرِت به جا گذاشتی
شعر شدن، آهنگ شدن
صداهامون به جایی که تو هستی پرواز میکنن
جایی که میدونیم بهت میرسه
اگر ستاره ها ناپدید بشن، فراموش میشن؟
در حالی که توی ارزشمند رو در آغوش میگیرم
صفحه های بی انتهای این رمان رو
بیا باهم پرشون کنیم

پسران ۲۵ می ۲۰۰۸
امواج سبز بهاری که به زیبایی میدرخشن
اون روزها دوباره جریان پیدا میکنن و گسترده میشن، تا همیشه

کلمات زیبایی که پشت سَرِت به جا گذاشتی
شعر شدن، آهنگ شدن
صداهامون به جایی که تو هستی پرواز میکنن
جایی که میدونیم بهت میرسه
اگر ستاره ها ناپدید بشن، فراموش میشن؟
در حالی که توی ارزشمند رو در آغوش میگیرم
صفحه های بی انتهای این رمان رو
بیا باهم پرشون کنیم...
.
.
پ.ن: فقط میشه با این آهنگ یاد خاطرات با شاینی و جونگهیون افتاد و اشک ریخت ...