سالهاست که نسل های مختلف را سرگرم کرده اند. اما آیا تماشای همه کارتون ها برای همه سنین مناسب است؟
بعضی پدر و مادرها با دیدن ژانر و انیمیشن تصور می کنند تماشای آن فیلم و سریال برای کودکشان خوب است. غافل از اینکه آن انیمیشن داستان یا شوخی هایی مناسب بزرگسالان دارد و بعضی اوقات در آن انیمیشن مفاهیم سنگینی وجود دارد که درکش برای بچه ها سخت است. یکی از راه های تحقیق درباره کارتون ها این است که به مقداری از گفتگوهای بین شخصیت ها گوش کنید. آیا کلامی که بین شخصیت های این سریال و فیلم انیمیشن رد و بدل می شود، مناسب کودکان است؟
مقداری از صحنه‌ها را ببینید تا مطمئن شوید شامل مفاهیم خشن و یا … نیست. علاوه بر این ها می توانید با پدر و مادر های دیگر هم مشورت کنید. اما یک راه دیگر هم برای انتخاب انیمیشن ها وجود دارد و آن دقت به حروف انگلیسی معرف درجه سنی انیمیشن است:
درجه سنی G:
همه سنین می توانند آن را تماشا کنند.
درجه سنی PG:
ممکن است صحنه هایی داشته باشد یا حرف هایی رد و بدل شود که مناسب همه بچه ها نباشد.
درجه سنی PG-13:
عدد سیزده هم به این معنا است که ممکن است صحنه هایی از این فیلم برای بچه های زیر ۱۳ سال نامناسب باشد.
درجه سنی R:
حرف R عددی که بعد از آن می آید نشان می دهد این فیلم مناسب بچه های کمتر از آن سن نیست. برای نمونه R-18، یعنی این فیلم مناسب نوجوانان زیر ۱۸ سال نیست.
درجه سنی NC-17:
یعنی هیچ نوجوانی زیر سن ۱۷ سال نباید این فیلم ها را تماشا کند و بهتر است این فیلم ها را هرگز برای کودکان و نوجوانان نمایش ندهیم.