لِیَشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُمْ وَ یَذْکُرُوا اسْمَ اللهِ فی أَیَّامٍ مَعْلُوماتٍ عَلى ما رَزَقَهُمْ مِنْ بَهیمَةِ الْأَنْعامِ فَکُلُوا مِنْها وَ أَطْعِمُوا الْبائِسَ الْفَقیرَ [28] - تا شاهد منافع گوناگون خویش [در این برنامه‌ی حیاتبخش] باشند و در روزهاى معیّنى نام خدا را بر چهارپایانى که به آن‌ها روزى داده است [به هنگام قربانى کردن] ببرند؛ پس از گوشت آن‌ها بخورید و بینواى فقیر را نیز اطعام نمایید. تا شاهد منافع گوناگون خویش [در این برنامه حیاتبخش] باشند - ۱ -۱(حج/ ۲۸)
الصّادق (علیه السلام)- سَلَمَهًَْ‌بْنِ‌مُحْرِزٍ قَالَ کُنْتُ عِنْدَ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) إِذْ جَاءَهُ رَجُلٌ یُقَالُ لَهُ أَبُوالْوَرْدِ فَقَالَ لِأَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) رَحِمَکَ اللَّهُ إِنَّکَ لَوْ کُنْتَ أَرَحْتَ بَدَنَکَ مِنَ الْمَحْمِلِ فَقَالَ أَبُوعَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) یَا أَبَاالْوَرْدِ إِنِّی أُحِبُّ أَنْ أَشْهَدَ الْمَنَافِعَ الَّتِی قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ‌وَ‌تَعَالَی لِیَشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُمْ إِنَّهُ لَا یَشْهَدُهَا أَحَدٌ إِلَّا نَفَعَهُ اللَّهُ أَمَّا أَنْتُمْ فَتَرْجِعُونَ مَغْفُوراً لَکُمْ وَ أَمَّا غَیْرُکُمْ فَیُحْفَظُونَ فِی أَهَالِیهِمْ وَ أَمْوَالِهِمْ.

امام صادق ( سلمهّ بن محرز گوید: نزد امام صادق (بودم که مردی به‌نام أبُوالوَرد نزد حضرت آمد و به ایشان گفت: «درود و رحمت خداوند بر شما باد - چه خوب بود [در این سفر حج] خود را درونِ کَجاوه [از حرارت خورشید و گرما] حفظ می‌کردی»! امام (فرمود: «ای ابوالورد! من دوست می‌دارم شاهد [و نظاره‌گرِ] آن منافعی باشم که خداوند [در موردش] فرموده است: لِیَشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُمْ؛ بِدان‌که کسی شاهد این منافع نخواهد بود مگر اینکه خداوند به او نفعی خواهد رساند؛ امّا [نفع خدا در موردِ] شما شیعیان این است‌که در حالی به شهرهای خویش بازمی‌گردید که آمرزیده شده‌اید و امّا [نفع خدا در موردِ] دیگران این است‌که [در طول این سفر] اهل و عیال و دارایی‌هایشان در امنیّت خواهند بود».