نهج البلاغه خوانی - 29
حکمت 98 : چون روایتى را شنیدید، آن را بفهمید عمل کنید، نه بشنوید و نقل کنید، زیرا راویان علم فراوان، و عمل کنندگان آن اندکند.
حکمت 99 : (شنید که شخصى گفت الَّذِینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ) این سخن ما که مى گوییم «ما همه از آن خداییم» اقرارى است به بندگى، و اینکه مى گوییم «بازگشت ما به سوى او است» اعترافى است به نابودى خویش.
حکمت 100 : (آنگاه که گروهى او را ستایش کردند فرمود:) بار خدایا تو مرا از خودم بهتر مى شناسى، و من خود را بیشتر از آنان مى شناسم، خدایا مرا از آنچه اینان مى پندارند، نیکوتر قرار ده، و آنچه را که نمى دانند بیامرز.
حکمت 101 : بر آوردن نیازهاى مردم پایدار نیست مگر به سه چیز، کوچک شمردن آن تا خود بزرگ نماید، پنهان داشتن آن تا خود آشکار شود، و شتاب در بر آوردن آن، تا گوارا باشد.
https://www.namasha.com/v/cmhdwcq1
https://www.namasha.com/v/lDDjpS5o
نظرات