دو شهید بزرگوار پنج روز پیش از شهادتشان همدیگر را دیده بودند. شب آن ترور جنایتکارانه، شهید ابومهدی المهندس بیمار بود. او هیچ وقت از مراد خود حاج قاسم جدا نمی‌شد پس با او تماس گرفت و گفت که حال عمومی‌اش خوب نیست و اگر می‌شود شهید سلیمانی سفرش را به تأخیر بیندازد تا او بتواند در فرودگاه به استقبالش برود.

شهید قاسم سلیمانی نیز در پاسخ گفته بود که نیاز نیست او به استقبالش برود و چند نفر را برای همراهی به جای خود به فرودگاه بفرستد.

سپس شهید ابومهدی گفته بود: «اگر تو می‌خواهی بیایی، پس من هم به فرودگاه می‌آیم.»

وبگاه العهد نوشت: «ابومهدی همواره عادت داشت که خود شخصا به استقبال حاج قاسم در فرودگاه برود و به هنگام بازگشت نیز تا دم هواپیما او را بدرقه می‌کرد. در آن شب نیز عادتش را ترک نکرد. به فرودگاه رفت تا برای ابد در کنار شهید سلیمانی باشد.»

او یک بار در مصاحبه‌ای در پاسخ به این سؤال که کدام یک از آدم‌ها را وقتی می‌بیند احساس آرامش می‌کند، پاسخ داده بود: حاج قاسم.