حکمت 306 : اجل، نگهبان خوبى است.
مى گویم: معناى سخن امام این است که انسان بر کشته شدن فرزندان بردبارى مى کند امّا در غارت و ربوده شدن اموال بردبار نیست.)

حکمت 307 : آدم داغدار مى خوابد، امّا مال غارت شده، نمى خوابد.
مى گویم: (معناى سخن امام علیه السّلام این است که انسان بر کشته شدن فرزندان بردبارى مى کند امّا در غارت و ربوده شدن اموال بردبار نیست).

حکمت 308 : دوستى میان پدران، سبب خویشاوندى فرزندان است، و خویشاوندى به دوستى نیازمندتر است از دوستى به خویشاوندى.

حکمت 309 : از گمان مؤمنان بپرهیزید که خدا حق را بر زبان آنان قرار داده است.

حکمت 310 : ایمان بنده اى درست نباشد جز آن که اعتماد او به آنچه در دست خداست بیشتر از آن باشد که در دست اوست.


https://www.namasha.com/v/Q3vnPWFA
https://www.namasha.com/v/P3Dr8hwj