امید
می رود از وطن نکن تردید
این فضای خرابِ وهم انگیز
می رود مثل دوره ی شادی
دوره ی سردی و کسالت نیز ،
قاصدی از بهار می آید
از امید شکفتگی لبریز
این جهان عبرت است و چنگالش
هست از بهر ناامیدان تیز
با امید است زندگی زیبا
ناامیدی سپاهی از چنگیز
نظرات (۱)