قسمتی از آهنگ : انگار گل ها بهم خوش آمد می گن ... لبخند می زنم در حالی که از تنهایی اشک می ریزم
مضمون آهنگ : آهنگ مضمون فوق العاده غمگینی داره و درباره ی دو نفر هست که همدیگه رو دوست دارن اما مجبورن از هم جدا بشن... اوایل آهنگ یکی از اون ها هنوز امید داره که یه روزی در آینده پیش هم برمی گردن اما هرچی به انتهای آهنگ نزدیک می شیم این امید کم رنگ تر می شه تا این که متوجه می شه هرگز بهم نمی رسن...اگه خوب توجه کنید منظور از گل ها ، آدم ها هستن در واقع یه جور تشبیه هست خصوصا این که آخر آهنگ اشاره می کنه گل های قشنگ تری هم در این دنیا هست یعنی من به تو نمی رسم و تو می تونی آدم بهتری پیدا کنی ...
خب نظرتون چیه ؟ من خودم جنس صدای تمین رو خیلی دوست دارم ... بازم ازش سولو بذارم ؟