ورود انسان ها به فضا، به عنوان یکی از پیشرفت های فناوری و علمی انسان، از زمان شروع فرستادن ماشین های فضایی به فضا (در دهه ۱۹۵۰ میلادی) آغاز شده است. در ابتدا، فعالیت های انسان در فضا به صورت بی سر و صدا بود و در اکثر موارد به صورت پرتاب ماشین های فضایی و رصد از دور انجام می شد.

اما با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی و توسعه صنعت فضایی، انسان ها با استفاده از شاتل فضایی و سایر وسایل فضایی، به صورت مستقیم وارد فضا شدند. اولین باری که انسان به فضا رفت در سال ۱۹۶۱ بود که یکی از خلبانان ارتش سرگئی گاگارین به فضا پرتاب شد. از آن پس، انسان ها در سال های بعد با شخصیت های دیگری به فضا رفتند، از جمله نیل آرمسترانگ و بوز الدرین در سفر به ماه در سال ۱۹۶۹.

اما ورود انسان ها به فضا با چالش های چندگانه جدی روبرو بود و هست. یکی از مهمترین چالش های فضایی، تاثیر فضا بر سلامت انسان است. شرایط غیر قابل پیش بینی فضایی از جمله نبود جاذبه، تابشات فضایی، اضطراب زیاد، خستگی ، سکته قلبی و سایر مشکلات سلامتی و روانی را ایجاد می کنند که به حد قابل قبولی برای پیش بینی، کنترل و پیشگیری دست یافته نشده است.