سردار شهید حاج حمید محمدرضایی در اول مهر 1350 در شهر شال از توابع استان قزوین در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز چشم به جهان گشود. دوران ابتدایی حمید با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران مقارن شد؛ حمید که پنج‌سال از برادرش علی کوچکتر بود، همانند برادر برای دفاع از میهن اسلامی شور و اشتیاق فراوان داشت اما بخاطر سنّ کم نتوانست در جبهه‌ها حضور رساند ولی برادرش علی در سال 1361 عازم جبهه شد.

اما چیزی نگذشت که حمید تحصیل در مدرسه راهنمایی امام خمینی شهر شال را رها کرد و برای اولین‌بار در سن ١4سالگی عازم جبهه‌های غرب کشور در منطقه بانه کردستان شد. حمید پس از اولین اعزامش و مدتی مبارزه، به عقب بازگشت و مشغول ادامه تحصیل شد و در کارهای کشاورزی کمک‌حال پدر شد. برادرش در سال63 در منطقه مریوان جانباز شد و پایش را از دست داد.

در سال 1365 که سالِ سرنوشت‌سازِ جنگ محسوب می‌شد، حمید از طریق پایگاه بسیج شال برای اعزام به جبهه راهی قزوین شد و همزمان برادرش ، علی ، نیز عازم بود؛ علی از حمید خواست که بماند و درس بخواند و کمک‌حال خانواده باشد اما حمید قبول نکرد و سعی کرد که علی را به خاطر پای مصنوعی‌اش از اعزام منصرف کند اما سرانجام برادر بزرگتر با این وعده که "دفعه بعد نوبت توست" حمید را برگرداند و خود با یک پای مصنوعی راهی جبهه شد.

طی عملیات کربلای4 بود که در جزیره اُم‌الرصاص، علی محمدرضائی به شهادت رسید اما اثری از پیکرش بازنگشت؛ حمید به وصیت برادر عمل کرد و ادامه‌دهنده راهش شد و در سال1366 عضو سپاه پاسداران شد و در عملیات‌های مختلفی از جمله عملیات والفجر10 در آزادسازی شهر حلبچه عراق و عملیات بیت‌المقدس6 در منطقه سلیمانیه عراق شرکت کرد که در یکی از عملیات‌ها جانباز شد.

پس از پایان جنگ، حاج‌حمید در سال1369 ازدواج کرد و تشکیل خانواده داد. او در عرصه‌های فرهنگی ، نظامی و علمی حضوری فعال داشت. حاج‌حمید به ادامه تحصیل مشغول شد و در اردوهای راهیان نور نیز بعنوان راوی، بازگوکننده دفاع مقدس به نسل جدید بود و در برپایی نمایشگاه‌های ایام فاطمیه و دفاع مقدس حضوری چشمگیر داشت‌.