محمود محبوبیان در بخشی از خاطرات خود در دفتر الماس من میگوید: روزی که من شروع بکار کردم تنها ابزار و سرمایه من همین الماس شیشه بری بود...
درست است که من در مجموعه هایم بهترین تکنولوژی دنیا و سیستم های رباتیک را برای برش شیشه در اختیار دارم، اما این الماس همیشه نزد من بوده و خواهد بود...
محمود محبوبیان در ادامه ی خاطرات خود در دفتر الماس من میگوید:
این الماس به من روزهایی را یادآوری میکند که از کجا و چگونه به اینجا رسیده ام...
نام کتاب "الماس من" هم برگرفته از این رابطه میباشد که خاطرات و تجربیات محمود محبوبیان پدر شیشه فلوت ایران، کسی که توانست از رویاهایش سبقت بگیرد بعنوان گنجینه ای ارزشمند در آن نگاشته شده است.