چهارضربی بداهه در ابوعطا بر اساس تکرار مفاعیلن در دور غوریانه از وزنهای ایقاعی قدیمی با ایقاعات تَن تَنَنَن تَن یکی از روشهای وزن شناسی در موسیقی قدیم ایران محاسبه کششهای نغمه ها با نقرات به وسلیه ی حروف تا و نون بود به این ترتیب که بر اساس حرکتها و ساکنها در الگوهای ریتمیک از ارکانی مثل تن تنن تننن و امثال آن استفاده میکردند. همچنانکه در شعر از افاعیل استفاده میشد. و آنگاه که این دو را با هم تداخل دهیم تصنیف ساخته می شود.