سوگ ماه
به من اجازه ی دیدارماهتاب ندادید!
زچشم های خمارش.مراشراب ندادید!
تنم چوبیشه ی آتشگرفته درتب غم.سوخت!
به آتشی که به خاکم نشاند.آب ندادید!
به خشکنای نیازم که درهجوم عطش بود
زجام عاطفه.جزباده ی سراب ندادید!
مرادراین شب وحشت.به سوگ ماه نشاندید
به اشتیاق پلنگانه ام جواب ندادید!
بهارخاطره هارا.درانتظارنشستم
به بالهای نسیم زمان.شتاب ندادید!
زبیم آنکه چراغی.گلی.به خواب من آید!
مرادراین شب آخر.مجال خواب ندادید!
به پایکوبی خودبرسرجنازه ی شبدیز
چرابه دست نوازندگان.رباب ندادید?!
شاعر : استاد حسن اسدی”شبدیز”
موسیقی و هنر