Habib - Shabhaye Ghamabad حبیب - شبهای غم آباد Lyrics صدای ناله ی من تو صحن کوچه پیچید یکی نشنیده بگذشت کسی رندانه خندید دلم در تاب و تب بود علی صد سوز شب بود کلام یاس و نفرین مدامم ورد لب بود نبودم لحظه ای شاد تو شبهای غم آباد ز هجران تو فریاد نکردی از دلم یاد نکردی از دلم یاد ز هجران تو فریاد من تنها و دل سرد کشیدم نعره ی درد از این عشق دروغین، از این رخساره ی زرد از این بی همدلی ها دلی دارم پریشان تو که هرگز نبودی ندیم ما غریبان نبودم لحظه ای شاد تو شبهای غم آباد ز هجران تو فریاد نکردی از دلم یاد نکردی از دلم یاد ز هجران تو فریاد دلم از جنس شیشه نزن بر ریشه تیشه نداره تاب تیشه به رغم تیرگیشه نبودم لحظه ای شاد تو شبهای غم آباد ز هجران تو فریاد نکردی از دلم یاد نکردی از دلم یاد ز هجران تو فریاد من تنها و دل سرد کشیدم نعره ی درد از این عشق دروغین، از این رخساره ی زرد از این بی همدلی ها دلی دارم پریشان تو که هرگز نبودی ندیم ما غریبان نبودم لحظه ای شاد تو شبهای غم آباد ز هجران تو فریاد نکردی از دلم یاد نکردی از دلم یاد ز هجران تو فریاد دلم از جنس شیشه نزن بر ریشه تیشه نداره تاب تیشه به رغم تیرگیشه نبودم لحظه ای شاد تو شبهای غم آباد ز هجران تو فریاد نکردی از دلم یاد نکردی از دلم یاد ز هجران تو فریاد