امام صادق(ع)فرمودند:«القرآن عهد الله الی خلقه فقد ینبغی للمرء و المسلم ان ینظر فی عهده و ان یقرأ منه کل یوم خمسین ایة؛قرآن پیمان خداوند با خلقش می‌باشد.پس سزاوار است که هر فرد مسلمان به عهد و پیمان خویش نگاه کند و همه روزه،پنجاه ایه از قرآن را بخواند».
در بیان اهمیت قرآن،همین بس که پیامبر اکرم(ص) فرمودند:«قرآن،از همه چیز خدا برتر است و فرمودند:برتری قرآن بر سایر سخنان،مانند برتری خداوند است،بر بندگانش».
آری؛قرآن کتابی است که رستگاری انسان را در دو جهان تضمین می‌کند،همچون مشعلی فروزان،انسان را،از تاریکی‌های جهل و نادانی رهایی می‌بخشد.و در سرای دیگر، او را،محبوب حضرت پروردگار می‌نماید.
قرآن،بهترین فتح کننده قلّه بلند عزت است.قرآن،چکیده جهان هستی است؛و طبق فرمایش امام باقر(ع):«قرآن همانند دو ستاره تابناک آسمانی(خورشید و ماه)، صحنه زندگی انسان‌ها را روشن می‌کند».