شروعی با نور
صبح، فقط لحظهی بیدار شدن جسم نیست.
صبح، لحظهایه که قلب انسان، چشم تازهای به جهان باز میکنه.
در این لحظهی ناب، چیزی درون ما تشنهی معنا، آرامش و امید واقعیست.
نه امیدی سطحی، نه جملاتی از جنس انگیزش مصنوعی —
بلکه کلامی زنده، که از سرچشمهی قدرت مطلق آمده باشد.