یا بهاء، بگذار در شمایل خوب تو بنگریم

بگذار تا مقابل روی تو بگذریم

دزدیده در شمایل خوب تو بنگریم

شوقست در جدایی و جورست در نظر

هم جور به که طاقت شوقت نیاوریم

روی ار به روی ما نکنی حکم از آن توست

بازآ که روی در قدمانت بگستریم

ما را سریست با تو که گر خلق روزگار

دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم

گفتی ز خاک بیشترند اهل عشق من

از خاک بیشتر نه که از خاک کمتریم

ما با توایم و با تو نه‌ایم اینت بلعجب

در حلقه‌ایم با تو و چون حلقه بر دریم
بزرگترین منبع ادبیات فارسی تار نمای ناطقه را در لینک زیر دنبال کنید
http://nateghe.ir/%D8%BA%D8%B2%D9%84-%DB%B4%DB%B3%DB%B7/%D8%B3%D8%B9%D8%AF%DB%8C/%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B4%D8%B9%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D8%B9%D8%AF%DB%8C/%D8%BA%D8%B2%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B4%D8%B9%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D8%B9%D8%AF%DB%8C-%D8%B3%D8%B9%D8%AF%DB%8C/