حضرت ام البنین(س) در ۱۳ جمادی الثانی سال ۶۴ یا سال ۷۰ هجری قمری وفات میکند. وی در قبرستان بقیع کنار صفیه و عاتکه عمههای پیامبر اسلام مدفون است. جناب امالبنین با نام فاطمه بنت حزام (۶۴ یا ۷۰ق)، یکی از همسران امام علی (ع) و مادر حضرت عباس (ع) است. امالبنین را زنی شاعر و فصیح و از خانوادهای اصیل و شجاع شمردهاند. حضرت علی (ع) با معرفی برادرش عقیل که عالم به انساب عرب بود، وی را که خاندانش در شجاعت معروف بودند، به همسری انتخاب کرد. فاطمه بنت حزام بهجهت داشتن چهار فرزند پسر، به نامهای عباس، جعفر، عبدالله و عثمان، امالبنین لقب گرفت و نسل امام علی (ع) از همسرش امالبنین تنها از طریق عبیدالله بن عباس استمرار یافت. امالبنین در کربلا حضور نداشت؛ اما فرزندانش همگی در رکاب امام حسین (ع) به شهادت رسیدند و به گزارش منابع تاریخی، امالبنین در پی آگاهی از واقعه کربلا، برای جان امام حسین (ع) بیش از پسرانش نگران بود.