منبع :
https://cutsho.com/soul-animation/
این اثر یکبار دیگه ثابت میکنه که فکر بزرگ و درگیر کردن ذهن مخاطب، فقط وقتی اثرگذار و ماندگاره که از پسِ حس بیاد بیرون وگرنه فکر به خودی خود در مدیوم سینما ارزشی نداره و جاش اینجا نیست حتی اگر اون فکر به بزرگی فکر این انیمیشن باشه و حتی ایده و قصش هم مختص همین مدیوم انیمیشن باشه و لاغیر، بازهم اول باید حس تولید کرد و بعد فکری رو درگیر کرد. در آوردن حس در سینما هم قواعد خاص خودش رو داره و از دریچه انسانِ خاص و متعین (شخصیتپردازی) و ارتباطات مشخصش (فضاسازی) بیرون میاد نه فقط ایدههای درخشان و حرفهای بزرگ و تکسکانسهای عالی که به دلیل نساختن شخصیت و فضا، به کلیت منسجمی نمیرسه.