آلبرکامو بسیار زیبا میگوید: «امروزه فهمیدهام که تمام مشکلات انسانها در این است که آنها با زبانِ صریح و روشن باهم حرف نمیزنند».
چند سال پیش شخصی را میشناختم که بسیار کم حرف و ساکت بود. او در اکثر مهمانیهایی که خانوادهها برگزار میکردند حضور داشت ولی او اکثراً ساکت و گوشهگیر بود. روزی من با او همصحبت شدم که میگفت: عاطفه و احساس در زندگی مٌرده، زمانه خیلی عوض شده آدمها بیمعرفت و بیمرام شدهاند. برادر و خواهرها سراغی از هم نمیگیرند و مثل سابق انسانها باهم ارتباط برقرار نمیکنند.