وارد شده که آن حضرت مزاح می کرد ، ولی حرف باطل نمی گفت .
نقل کرده اند : 1- روزی آن حضرت ، دست کسی را گرفت و فرمود : چه کسی می خرد این بنده را (یعنی بنده ی خدا را) .
2- روزی زنی احوال شوهر خود را نقل می کرد ، آن حضرت فرمود : آن است که در چشمش سفیدی هست ؟ آن زن گفت : نه! چون به شوهرش نقل کرد ، گفت : حضرت مزاح کرده و راست فرموده ، سفیدی چشم همه کس بیشتر از سیاهی است .(زنه فکر کرده پیامبر(ص) ، عیب روی شوهرش گذاشتن مثلا...)
3- پیرزنی از انصار از به آن حضرت عرض کرد : استدعا کن برای من از خدا بهشت را . فرمود که : زنان پیر داخل بهشت نمی شوند ! پس آن زن گریست! حضرت خندید و فرمود که : جوان و باکره می شوند و داخل بهشت می گردند .
و حکایت مزاح آن حضرت با پیرزنی دیگر و بلال و عباس و دیگران معروف است .
مولف (یعنی شیخ عباس قمی مولف منتهی الآمال) گوید : هر عاقلی که به انصاف ، تدبر و تامل کند در آنچه ذکر کردیم از اخلاق حسنه و حمیده ی آن حضرت ، به یقین خواهد دانست حقّیّت و پیغمبری آن حضرت را و آن که این اخلاق شریفه نیست جز به امر اعجاز ، زیرا آن حضرت در میان گروهی رشد و نِمُوّ کرد که از جمیع اخلاق حسنه بری و خالی بودند و زندگی ایشان همواره بر فساد و جنگ و خونریزی و حسد ورزی و ... بود . الحال که بیش از هزار و سیصد سال از بعثت آن حضرت گذشته و شریعت مقدسه ، آن مردم را چه به خواست خودشان چه به کراهت به اصلاح درآورده (در زمان فتح مکه،خیلیها مثل ابوسفیان از سر ترس ایمان آوردند نه به خواست خود) ، کسی که در صحرای مکه ایشان را مشاهده کند ، می داند که در چه مرحله از انسانیت و چه مرحله از آدمیت می باشند و آن حضرت در میان چنین گروهی از اعراب رشد کرد با جمیع آداب و اخلاق حسنه از علم و حِلم و کَرَم و سخاوت عفّت و شجاعت و مروّت و سایر صفات کمالیّه .
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم....
ادامه دارد.....
https://www.namasha.com/v/GaM1VSmY