سید بن طاووس، محدث شیعه در قرن هفتم، کتابی با عنوان الیقین باختصاص مولانا علی بإمرة المؤمنین نوشته است. او در این کتاب با اتکا به ۲۲۰ حدیث از منابع اهلسنت، لقب امیرالمؤمنین را مختص به امام علی(ع) دانسته و به باور او، پیامبر(ص) این لقب را به علی بن ابیطالب(ع) اختصاص داده است.