هرگز نمیشد باورم! این برف پیری بر سرم! سنگین نشیند چنین…♪♪ من بودم و دل بود و می!! آواز من آوای نی!! هر گوشه میزد طنین…♪♪ اکنون منم حیران!! زِ عُمر رفته سرگردان، اِی خدای من…♪♪ با این تن خسته!! هزاران ناله!! بِنشسته در صدای من…♪♪ اِی عشق نافرجام من! رفتی کجا؟؟ اِی آرزوی خام من! رفتی کجا؟! آن دوره آشفتگی های تو کو!! اِی عُمر نا آرام من! رفتی کجا…♪♪
تو بخوان شب همه شب برایم!! اِی مُرغ سحر…♪♪ که دل خسته من در آمد، از سینه به در!! تو سبُک بالی و من اسیر…♪♪ بِشکسته پرم!! تو پُر از شوری و من زِ عالمی خسته ترم…♪♪ تو بخوان!! تو بخوان!! به گوش اهل جهان که خبر شود…♪♪ از شتاب این کاروان!! هرگز نمیشد باورم! این برف پیری بر سرم! سنگین نشیند چنین…♪♪ من بودم و دل بود و می!! آواز من آوای نی!! هر گوشه میزد طنین…♪♪