ﻣـﻦ ﺧـﻨﺪﻩ ﺯﻧـﻢ ﺑـﺮ ﺩﻝ ، ﺩﻝ ﺧـنده ﺯﻧـد ﺑﺮ ﻣـن 
ﺍﯾﻨﺠـﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨـﻨﺪﺩ ﺩﯾـوﺍﻧـه ﺑـه ﺩﯾـوﺍﻧـه 
ﻣـﻦ ﺧـﻨﺪﻩ ﺯﻧـﻢ ﺑﺮ ﻏـﻢ ، ﻏـﻢ خـندﻩ ﮐـند بر مـن 
ﺍﯾﻨﺠـﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨـﻨﺪﺩ ﺑﯿـﮕﺎﻧـﻪ ﺑـﻪ ﺩﯾـﻮﺍنـﻪ 
ﻣـﻦ ﺧـﻨﺪﻩ ﮐـنم ﺑﺮ ﻋـقل اﻭ ﺧـﻨﺪﻩ ﮐـند بر مـن 
ﺍﯾﻨﺠـﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨـﻨﺪﺩ ﻭﯾـﺮﺍﻧـه ﺑـه ﺩﯾـﻮﺍﻧـﻪ 
ﻣـﻦ ﺧـنده کـﻨﻢ ﺑﺮ ﺗـﻮ ، ﺗـو ﺧـﻨﺪﻩ ﮐـﻨﯽ ﺑﺮ ﻣـﻦ 
ﺍﯾﻨﺠـاست ﮐﻪ ﻣﯿﺨـﻨﺪﯾﻢ ﻫـﺮ ﺩﻭ ﭼـﻮ ﺩﻭ ﺩﯾـﻮﺍﻧـﻪ 
ﻣـﻦ ﺧـﻨﺪﻩ ﮐـﻨﻢ ﺑﺮ ﺍﻭ ، ﺍﻭ ﺧـنده ﮐـند ﺑﺮ ﻣـﻦ 
ﺩﯾـگر ﺑﻪ ﭼـﻪ ﻣﯿﺨـﻨﺪﻡ ﺩﻝ ﺭﻓـﺖ ﺍﺯ ﺍﯾـن ﺧـﺎﻧـه
(وحشی بافقی)