در شبی که ماه`
چنین روشن می تراود`
اندیشه های بر زبان نیامده را`
حتی میتوان`
در پس پنهانکار ترین قلب ها دید"
آیا وقت آن نیست که ترک کنم`
این خانه شعله ور در نگرانی را`
و بیازمایم`
حقیقت پاک و یگانه باران را`
که بر پوستم فرو میبارد؟:>"