لبم خموش و دل خسته پر ز فریاد است ز بس که دهر نگونسار سست بنیاد است به گردباد بلایای متصل وضع ولی نعمت ما همچو شمع در باد است چو شاخه های درختیم و با تاسف و درد بسوخت ریشه اصلی که در فرحزاد است فدای همت مردی شوم که در اوج بلا و درد و مصیبت چو سرو آزاد است ببین که هر طرف چشم گشته دریایی زحسرتی به دلم از هر آنچه در یاد است ببوس دامن یار و نگاه کن مهدی لبم خموش ودل خسته پر ز فریاد است
مهدی رستگاری بیست و یکم فروردین سال یکهزار و چهارصد خورشیدی دهم مارس 2021 میلادی