امام حسن عسکری (ع) (۲۳۲-۲۶۰ق)، فرزند امام هادی (ع)، پدر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و یازدهمین امام شیعیان جهان است که به مدت شش سال امامت مسلمانان را عهده‌دار بود.
آن حضرت با چند تن از خلفای عباسی معاصر و در سامرا در کشور عراق تحت مراقبت شدید حکام وقت قرار داشت، لذا به عسکری ملقب شدند؛ در آن مدت از طریق نمایندگانشان با شیعیان در ارتباط بودند. سرانجام آن حضرت در ۸ ربیع الاول سال ۲۶۰ق در ۲۸ سالگی به شهادت رسیدند و در شهر سامرا کنار مرقد مطهر و منور پدر بزرگوارشان دفن شدند. مدفن آن دو امام به حرم امامین عسکریین مشهور و یکی از زیارتگاه‌های کشور عراق است.
اسم امام یازدهم، حسن و کنیه‌اشان ابومحمد و لقبشان زکی و عسکری بود.در ربیع الثانی سال 232 هجری در مدینه به دنیا آمدند و در جمعه هشتم ربیع الاول سال دویست و شصت هجری در سن بیست و هشت سالگی به شهادت رسیدند و در سامرا به خاک سپرده شدند
حضرت امام حسن عسکری (ع) با چندین خلیفه عباسی معاصر بودند، معتصم، واثق، متوکل، منتصر، مستعمین، معتز، مهتدی و معتمد، که معتز، مهتدی و معتمد همزمان با مدت امامت ایشان بودند. همه آنان آن بزرگوار را مورد آزار قرار می‌دادند. حضرت عسکری (ع) در آن مدت شش سال امامت یا در زندان و یا تحت مراقبت بودند.