آیه تطهیر (احزاب: ۳۳) به اراده خداوند بر پاکی اهل بیت(ع) از پلیدی اشاره دارد. متکلمان و عالمان دینی شیعی برای اثبات معصوم بودن امامان شیعه(ع) به این آیه استناد نموده و با توجه به الف و لام جنس در «الرِجسَ» (پلیدی)، اهل بیت را از هرگونه پلیدی فکری و عملی همچون شرک، کُفر، نفاق، جهل و گناه بدور می‌دانند.
مفسّران درباره مصادیق اهل بیت در این آیه، اختلاف نظر دارند؛ گروهی مصداق آن را پنج‌تن آل‌عبا دانسته و گروهی آن را شامل همه امامان شیعه می‌دانند، همچنین عده‌ای از اهل سنت معتقدند مصداق آن همسران پیامبر(ص) بوده و برخی نیز، اشخاصی که زکات دادن به آنها حرام است را مصداق این آیه شمرده‌اند.