به قلم دکترمحمدرضامقدسی تاب آوری دریافتن وساختن معنای مثبت در سختی هاست واگر بپذیریم که هدف اصلی استرس و آسیب ها اختلال، آشفتگی وعدم تعادل و یامنفی سازی هیجانات انسان است .آنگاه روشن میشود که تنظیم هیجان در تاب آوری روانشناختی از چه جایگاه پر اهمیتی برخوردار است در واقع هرگونه اختلال در تنظیم هیجانات به نوعی میتواند اخلال در ارتباطات فردی و اجتماعی را به دنبال داشته باشد کمتر جایی درآسیب های اجتماعی و مددکاری و مشاوره و حتی درمان هست که با مساله هیجان سر وکار نداشته باشد و وجه غالب بسیاری مباحث و مداخلات این حوزه در واقع تعادل و تنظیم سازگارانه هیجانات است.
هیجانات به اشکال مختلف و اغلب بصورت ترکیبی تجربه میشوند و این کار دسته بندی آنها را متنوع و پیچیده ساخته است اما در نمایی کلی میتوان از هیجانات عمده ای چون : خشم ، شادی ، ترس ، غم و نفرت نام برد.
پژوهش ها نشان داده است که هیجان مثبت به افراد تاب آور کمک میکند تا موفق ترعمل کند و توانایی مقابله بیشتر و بهتری را ارایه کنند در این میانه جا دارد به روش ها ، الگوها وراهبردهای خاصی که با استفاده از آن با هیجانات مواجه میشویم اشاره شود این مدلها و الگوها که از آن بعنوان طرحواره های هیجانی نام برده میشود در واقع شیوه مفهوم پردازی و پاسخ سازی به هیجانات را در آدمی مدیریت و نمایندگی میکندو در واقع شیوه و سبک شخصی هر شخص را در مواجهه با هیجانات معرفی میکند بدیهی است مجموعه این روشها میتواند بر بهزیستی وسلامت روانی و اجتماعی فرد نیز موثر واقع شود.
استرس میتواند هر کسی را از تعادل روانی و هیجانی خارج کند اما بعضی در مواجهه با آن زمین گیر و فلج میشوند وبعضی دیگر از عهده بر آمده و توان کافی و وافی برای مقابله و مواجهه از خود نشان داده و به سلامت و یا با کمترین مقدار صدمه وآسیب از چالش ها عبور میکنند.
شاید این تفاوت را طرحواره های هیجانی افراد به وجود بیاورند بهرحال آنچه بدیهی به نظر می آید این است که هسته اصلی این توانایی تحسین برانگیز مقابله ومواجهه با ناملایمات زندگی خوش بینی ، امید ، شکرگزاری وبرخورداری از هیجانات مثبت است این افراد همان کسانی هستند که پیوندهای اجتماعی قوی و صمیمانه دارند ، شوخ طبع و خوش مشرب هستند و هر بار پس از زمین خوردن بر می خیزند و طبیعتا با تجربه بیشتر و بهتراز قبل خواهند بود آنها توانایی ادامه دادن دارند.