حرف را قبل زدن اندکی باید سنجید/ من غلط کردم اگر قلب تو مادر رنجید/ این نفهمید چرا صورت سرخت زرد است/ قسمتی از جگرت را بفروشی درد است/ من غلط کردم اگر غصه تو غمگین است/ درک دردت واسه امثال اینا سنگین است/ که چه باعث شده این‌گونه تو دلگیر شدی/ از خودت، از پسرت، از همه‌جا سیر شدی/ بی‌پناهی و غم گشنگی‌ات را لعنت/ باعث و بانی بیچارگی‌ات را لعنت/ کاش خاک زمین بهر شما زر گردد/ کاش آرامش‌تان بار دگر برگردد.»