به یه نقطه از زندگیت میرسی که دیگه دل نمیبندی، اشک نمیریزی، درگیر کسی نمیشی، عصابتو برا کسی بهم نمیریزی، اشتباه میکنن و سکوت میکنی، آزارت میدن و سکوت میکنی، اونجاست که درونت پر از فریاده اما ظاهرت خنثی، یجورایی دیگه حس اینو نداری که توجیح کنی، توضیح اضافه بدی، همونجا، درست همونجا، بزرگ شدی، پخته شدی، یاد گرفتی که حال خودتو بخاطر کسی بد نکنی.