یکی از بزرگترین و خطرناک ترین سیارکهایی که تا به امروز کشف شده، در حال نزدیک شدن به ماست. در سال 2029، این سیارک به فاصله 32,000 کیلومتریه زمین میرسه و از زیر مدار ماهواره های زمین عبور میکنه و مثل یک ماهواره می درخشه. میلیاردها نفر در سراسر جهان میتونن با چشم غیرمسلح این سیارک رو ببینن. یک پدیده نادر که فقط یکبار در هر چند هزار سال رخ می ده. هیجان انگیزتر این که یک ماموریت ناسا در راه این سیارکه تا اونو از نزدیک بررسی کنه. ممکن بپرسید که چرا مشاهدات زمینی به تنهایی برای مطالعه این سیارک کافی نیست؟ یا چرا ما یک فضاپیما رو برای بررسی یک جرم آسمانی که یکبار بعنوان خطرناک ترین سیارک شناخته شده بود، می فرستیم؟ در نهایت و از همه مهمتر، آیا دلیلی برای نگرانی وجود داره؟