رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلًا سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿۱۹۱﴾کسانى که خداوند را [در همه احوال] ایستاده و نشسته و بر پهلو آرمیده، یاد مىکنند و در آفرینش آسمانها و زمین مىاندیشند که پروردگارا این را بیهوده نیافریدهاى، پاکا که تویى، ما را از عذاب آتش دوزخ در امان بدار (۱۹۱) رَبَّنَا إِنَّکَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنْصَارٍ ﴿۱۹۲﴾پروردگارا هرکس را که به دوزخ درآورى، خوار و رسوایش ساختهاى و ستمکاران یاورانى ندارند (۱۹۲) رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ ﴿۱۹۳﴾پروردگارا شنیدیم که دعوتگرى به ایمان فرامىخواند که به پروردگارتان ایمان بیاورید، و ما ایمان آوردیم، پروردگارا گناهان ما را بیامرز و سیئات ما را بزداى و ما را در زمره نیکان بمیران (۱۹۳)