در این متن، نویسنده به بررسی موضوع زنان مستقل و افراطی میپردازد و تفاوتهای آنها را توضیح میدهد. او ابتدا زنان مستقل نسبی و سالم را معرفی میکند که در چند دهه اخیر در خانوادههای حمایتگر و فضای امن بزرگ شدهاند و توانستهاند به طور نسبی استقلال مالی و عاطفی داشته باشند. این نوع زنان، اگرچه مستقل هستند، اما در کنار آن، نیازمند ویژگیهای خاصی در شریک زندگی خود هستند تا رابطهای سالم و متعادل برقرار شود.
در مقابل، زنان مستقل افراطی قرار دارند که بر استقلال کامل و بدون وابستگی تأکید میکنند و از کمک گرفتن در زندگی عاطفی، مالی و ارتباطی امتناع میورزند. این زنان غالباً بر پایه تجربیات کودکی شکل گرفتهاند، که ممکن است شامل رهاشدگی، تنهایی، والدین غایب، خیانت، شکستهای خانوادگی، تحقیر و سرزنش، مسئولیتهای زودهنگام در کودکی، و پیامهای مبنی بر قوی بودن و عدم ضعف باشد. این تجربیات باعث شده است که این زنان احساس امنیت را در کنترل کامل زندگی خود جستوجو کنند و از دیگران کمک نخواهند.
نویسنده دلایل مختلفی را برای شکلگیری این نوع استقلال افراطی برمیشمارد، از جمله رهاشدگی در کودکی، والدین غایب یا خیانت، پیامهای تحقیر و سرزنش، مسئولیتهای زودهنگام، و ترس از آسیبپذیری. این زنان معمولاً در کودکی احساس ناامنی، تنهایی، و نبود حمایت کافی داشتهاند و برای جبران این کمبودها، به سمت استقلال افراطی رفتهاند تا احساس امنیت و کنترل را در زندگی خود حفظ کنند.